Zaburzenie pracy błony śluzowej pochwy to częsta przypadłość u kobiet w okresie menopauzy. U młodych kobiet suchość pochwy jest naturalna przed miesiączkowaniem, w trakcie ciąży, tuż po porodzie oraz w trakcie karmienia piersią. Jest to jednak okres przejściowy, który nie powinien nas niepokoić. W tym czasie produkcja żeńskich hormonów płciowych (estrogenu) znacznie spada. Niestety zanikanie śluzu w pochwie może być również oznaką choroby.
Objawy suchości pochwy
Poczucie dyskomfortu to najmniejszy problem kobiet cierpiących na zbyt małą ilość śluzu w pochwie. Oprócz swędzenia oraz pieczenia może pojawić się bowiem również kłucie, obtarcia, uczucie nieprzyjemnego parcia na pęcherz oraz potrzeba częstego oddawania moczu. Czasami dochodzi też do krwawienia z pochwy. Ponadto może pojawić się wydzielina o żółtawym zabarwieniu.
Przyczyny
Przyczyną zaburzeń pracy błony śluzowej pochwy mogą być:
- leki – np. leki antykoncepcyjne, leki antyhistaminowe, leki stosowane przy inkontynencji oraz preparaty moczopędne, antybiotyki, psychotropy, leki na nadciśnienie oraz radioterapia, chemioterapia, terapia hormonalna;
- choroby – tj. mięśniak macicy, infekcje bakteryjne oraz grzybicze, atrofia – zanikowe zapalenie pochwy;
- niewłaściwy styl życia – czyli np. nieodpowiednia dieta, nadmierny stres, przemęczenie, palenie tytoniu, zbyt częste przebywanie w wodzie chlorowanej, używanie zapachowych wkładek czy papieru toaletowego oraz nieodpowiednie środki do higieny intymnej, powodujące wzrost pH pochwy;
- problemy w związku natury fizycznej oraz psychicznej – czyli zbyt krótka gra wstępna, „psychiczna blokada”, niedomówienia, urazy oraz problemy w życiu osobistym czy zawodowym, mające zły wpływ na związek.
Skutki
W związku z zaburzeniem pracy błony śluzowej w pochwie może wdać się infekcja. Śluz chroni bowiem układ moczowy i rodny przed wnikaniem drobnoustrojów oraz bakterii chorobotwórczych. Osoba dotknięta zaburzeniem pracy błony śluzowej nie czuje się komfortowo, odczuwa ból, unika stosunku płciowego, a do tego może czuć się zawstydzona tymi objawami. Poważnym skutkiem suchej pochwy może być ponadto zanikowe zapalenie pochwy.
Leczenie oraz zapobieganie
W leczeniu ważne jest określenie przyczyny zaburzenia pracy błony śluzowej pochwy. W tym celu należy wykonać:
- ogólne badanie moczu,
- badanie hormonalne,
- cytologię.
Bardzo możliwe, że wystarczy zmiana trybu życia, odłożenie lekarstw, które przyczyniają się do mniejszego wydzielania estrogenu lub hormonalna terapia zastępcza, podnosząca poziom estrogenu. Po wstępnej rozmowie lekarz może zalecić terapię u psychologa, jeśli stwierdzi, że suchość pochwy może mieć związek z problemami natury psychicznej. W momencie, gdy przyczyną braku śluzu w pochwie jest choroba, konieczne jest natychmiastowe podjęcie leczenia.
Podczas leczenia wskazane jest stosowanie globulek, żelu lub kremu, zawierających estragon, kwas hialuronowy, kwas mlekowy oraz glikogen. Estragon zapobiega suchości pochwy, ścieraniu się jej ścianek oraz utracie elastyczności. Z kolei kwas hialuronowy ma nie tylko zastosowanie w kosmetyce – połączeniu z kwasem mlekowym i glikogenem stwarza barierę dla drobnoustrojów oraz bakterii chorobotwórczych. W tym przypadku warto wprowadzić do diety tzw. fitoestrogeny, które są obecne w rybach, warzywach strączkowych, płatkach owsianych, siemieniu lnianym, jabłkach, marchwi oraz cebuli. Imitują one hormony kobiece. Dodatkowo zaleca się noszenie bielizny bawełnianej.
Gdy pojawią się objawy suchości pochwy, najważniejsze jest, aby poznać przyczynę oraz podjąć odpowiednie kroki – tj. zmienić styl życia, sposób odżywiania, środki higieny, lekarstwa lub podjąć się leczenia. Oczywiście łatwiejsze jest jednak zapobieganie niż leczenie. Można wówczas uniknąć wielu komplikacji.